Lola Valery Stein – β’ εκδοχή

lola2

Σύνθεση – Σκηνοθεσία: Χρύσα Καψούλη
Μουσική Σύνθεση: Δημήτρης Αδάμ
Σκηνικός Χώρος:  Γιώργος Χαϊδόπουλος
VOICE-OFF:  Χρύσα Καψούλη
Φωνητικά : Ευανθία Σωφρονίδου

Lola 1:  Ευανθία Σωφρονίδου
Lola 2: Αριάδνη Μίκου
Lola 3:  Κατερίνα Λιανά
Εκείνος:  Ευάγγελος Μανιτάκης

Υπεύθυνη Θεατρολόγος:  Ανδρονίκη Τασιούλα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Alfonso Calderon
Σχεδιασμός Φωτισμού:  Σοφία Καρακάντζα
Φωτογραφίες: Κώστας Παπαντωνίου
Υπεύθυνος Παραγωγής:  Βασίλης Τασιούλας
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Ηλιάδου

[Αφιερωμένο στη μνήμη του Βασίλη, που έφυγε από κοντά μας και έγινε καπνός…]
“Στα μάτια υπάρχει το χαμόγελο και ανάμικτα μια απεγνωσμένη θλίψη και τα δάκρυα της βραδιάς.”
Ήθελα να μιλήσω για τον έρωτα, γι’αυτό διάλεξα την Duras. Υπήρξε η έμπνευσή μου γιατί είναι μοναδική στον τρόπο της όταν μιλάει γι’αυτόν. Λειτούργησα στο να φτιάξω την ιστορία μου μ’έναν τρόπο αρχιτεκτονικό, γεωμετρικό. Εμπνεύστηκα από το ρυθμό του κειμένου για να βρω τη μουσική της παράστασής μου. Η ερωτική πράξη βρίσκεται παντού, όσο απουσιάζει από τα πρόσωπά μου. Η απελπισία τους είναι απτή. Η έκφραση βασίζεται στη χειρονομία. Τα πρόσωπα μας διαφεύγουν. Ο τρόμος τους μας τρομάζει κι εμάς τους ίδιους. Το ζευγάρι είναι μόνο του. Όσο μέσα στους άλλους, τόσο πιο πολύ μόνο του. Η ψευδαίσθηση ότι θα αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα δεν υπάρχει. Όταν μιλάμε για μοναχικούς ανθρώπους τους βρίσκουμε εκεί, μέσα στο ζευγάρι.
…ήχος της θάλασσας, σαν το δωμάτιο να είναι δίπλα, μέσα στη θάλασσα. Ακολούθησα τις κινήσεις της θάλασσας στην ιστορία μου. Η θάλασσα αποτραβιέται, έρχονται τα κύματα, όπως είχε πει η Duras. Οι άνθρωποι έρχονται και ξαναφεύγουν. Τα πρόσωπα του έργου μου ζουν το μαρτύριο της ύπαρξής τους.

Μάρτιος – Απρίλιος 2003

Στούντιο «Νέες Μορφές»

Θεσσαλονίκη