ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ: ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ στους ΔΕΛΦΟΥΣ, Μουσείο Άγγελου και Εύας Σικελιανού

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ: Αρχιτεκτονική σώματος-λόγου, και σκηνική αφήγηση

Σεμινάριο θεάτρου από τη Χρύσα Καψούλη, αρχιτεκτονική σώματος και λόγου, και τη Σίσσυ Παπαθανασίου, σκηνική αφήγηση: κειμενικές και παραστασιακές τεχνικές και φόρμες.

Με βάση το κείμενο Αγαμέμνονα και τα υλικά του Physical/Devised, οι συμμετέχοντες θα βιώσουν σφαιρικά όλη τη διαδικασία της δημιουργίας μιας παράστασης που στο τέλος του σεμιναρίου θα παρουσιαστεί στο θέατρο του Μουσείου Σικελιανού στους Δελφούς.

Το σεμινάριο θα περιλαμβάνει ασκήσεις πάνω σε κείμενα αναφοράς (και υλικό που θα προκύψει στη διαδικασία), και ομαδικές physical ασκήσεις (φωνής και σώματος) που στόχο έχουν την επινόηση προσωπικής υποκριτικής ταυτότητας και την κατάκτηση διακριτού καλλιτεχνικού ιδιώματος.

Το σεμινάριο απευθύνεται σε  επαγγελματίες, – ηθοποιούς, δραματουργούς, θεατρολόγους, σκηνοθέτες- σπουδαστές και εραστές της θεατρικής τέχνης.

 

Διάρκεια: 10 – 16 Ιουλίου 2016

 

Κόστος σεμιναρίου: 80 ευρώ

Κόστος σεμιναρίου μαζί με διαμονή και σίτιση: 260 ευρώ

 

Για πληροφορίες σχετικά με το σεμινάριο επικοινωνήστε στο 2107293691 και 6944227740 (Βασίλης Μπούτος), ή στο 6977426273 (Χρύσα Καψούλη) ή μέσω της φόρμας επικοινωνίας.

 

Για εγγραφή επισκεφτείτε τη σελίδα: animartgreece.eu

 

Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου | ΚΩΣΤΑΣ ΝΟΥΡΟΣ: «Ξένος δυο φορές», μια μουσική βιογραφία

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου

και του Δημοτικού θεάτρου Πειραιά / Άνοιγμα στην πόλη

 

Υπάρχουν κάποια πρόσωπα στην Ιστορία του ανθρώπου, που η ζωή τους συχνά συμπυκνώνει τις ζωές πολλών. Με έναν εμβληματικό τρόπο.

Παρότι η ιστορία του βίου τους, δεν είναι μια καθημερινή ιστορία, περιέχει όλα όσα ο καθένας μας συνάντησε στη δική του ζωή και τον σημάδεψαν, αν και παραμείναν στο χώρο του αόρατου. Κάθε εποχή σκιάζει τον κόσμο ή τον φωτίζει ανάλογα τις αντοχές της.

Ο Κώστας Μασσέλος, γνωστός ως Κώστας Νούρος, ένας σπουδαίος τραγουδιστής Σμυρναίικων τραγουδιών του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, είναι ένα από αυτά τα πρόσωπα, που, έχοντας ζήσει φωτισμένος και με μια σπουδαία καριέρα στη Σμύρνη και στον Πειραιά, πετάχτηκε εν τούτοις στο στενό εκείνο μισόφωτο που ονομάζουμε λήθη.

Το «στενό» της λήθης, περιέργως, «στρίμωχνε» ανέκαθεν πολλούς, έχοντες μέγεθος βουνού, συχνά.

Η μουσική βιογραφία «Κώστας Νούρος: Ξένος, δυο φορές» έρχεται να αφηγηθεί με ποιητικό τρόπο την ιστορία ενός ανθρώπου, που υπήρξε αποδιωγμένος από παντού, ως ο πιο ξένος, από όλους.

Ο -με πλήρη στοιχείων ταυτότητας- Κώστας Νούρος, παρέμεινε στην ουσία, άνευ ταυτότητας. Εθνική, πολιτική, κοινωνική, ερωτική, και εν τέλει βαθιά υπαρξιακή. Οντολογική σχεδόν.

Με μια ζωή σημαδεμένη από θανάτους, απώλειες και ματαιώσεις, κατάφερε μέσω της φωνής του και των τραγουδιών του, να φωτίσει το βαθύ σκότος ενός πολιτισμού που χτίστηκε από ανθρώπους, αλλά αγνόησε τον άνθρωπο.

Και συνεχίζει. Να τον αγνοεί.

Η μουσική παράσταση «Κώστας Νούρος: Ξένος δυο φορές», με αφορμή την εργοβιογραφία του σπουδαίου αυτού τραγουδιστή,  εμψυχωμένη από το 40μελές Πειραϊκό φωνητικό σύνολο Libro Coro υπό την διεύθυνση της μουσικού Ανθής Γουρουντή, σε σκηνοθεσία Χρύσας Καψούλη και τους ηθοποιούς Τσιμάρα Τζανάτο, Μικαέλα Δανά, Λευτέρη Παπακώστα, τη σοπράνο Χριστίνα Ασημακοπούλου και τη συμμετοχή των: Δημήτρη Παπαγεωργίου, Ευφροσύνης Γιαννή και Δήμητρας Μακρυγιάννη, με σπουδαίους μουσικούς να την πλαισιώνουν, αφηγείται στην ουσία ένα παυσίπονο παραμύθι, ψελλίζοντας μια προσευχή δικαίου, σε μια προσπάθεια επαναδιατύπωσης του απολεσθέντος «Πιστεύω» της εποχής…

 

«Πιστεύω εις κάτι μικρόν, στου ανθρώπου το ανάστημα

Στο ασήμαντο της ζωής,  το ορατόν τε και το αόρατον

Εις φως μέλλοντος, εκτυφλωτικόν,

Τα μεγέθη του κόσμου σμικρυνθούν

Θάλασσα δικαιοσύνης κυριαρχήσει επί  του μέλλοντος.

 

Η στιγμή, χρόνος αληθινός του ανθρώπου,

τα ρολόγια του κόσμου εκ νέου συντονίσει

Ομοούσια του περαστικού της ζωής,

το τίποτα να μας υπενθυμίζουν.

 

Τον δι’ ημάς τους κατατρεγμένους και δια την ημετέραν σωτηρίαν εμφανισθέντα Έρωτα

Και σαρκωθέντα εις τρυφερότητα σώματος και αγκάλης, επανανθρωπήσαντα

Τον αποανθρωπισμένο τε υπέρ κοινωνίας και υπέρ πολιτισμού ταφέντα άνθρωπο,

Και αναγεννηθέντα την πάσα μέρα, κατά τας μη Γραφάς…»

 

(Απόσπασμα της παράστασης/Κείμενα: Τσιμάρας Τζανάτος )

 

 

 

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΝΟΥΡΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ

 

Κώστας Μασσέλος (Νούρος) – Μινόρε αμανές

https://www.youtube.com/watch?v=RTG_9U2IXyw

 

ΟΛΟ ΟΥΖΟ, 1929, ΚΩΣΤΑΣ ΝΟΥΡΟΣ

https://www.youtube.com/watch?v=uzKO-rFYJ4c

 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενα-Μουσική Δραματουργία: Ανθή Γουρουντή -Χρύσα Καψούλη- Τσιμάρας Τζανάτος

Σκηνοθεσία: Χρύσα Καψούλη

Μουσική- Ενορχήστρωση -Τραγούδια: Χάρης Βλαστάκης-Ανθή Γουρουντή

Ερμηνευτές: Τσιμάρας Τζανάτος, Μικαέλα Δανά, Ευφροσύνη Γιαννή, Δημήτρης Παπαγεωργίου και το Πειραϊκό Φωνητικό Σύνολο Libro Coro

 

Συνεργάζονται: Χριστίνα Ασημακοπούλου (σοπράνο) και Λευτέρης Παπακώστας (ηθοποιός)

 

Συμμετέχει η Δήμητρα Μακρυγιάννη

 

Μουσικοί:

Βιολί – Σταυρούλα Μέντη

Ούτι – Στάθης Κοντοπάνος

Κόντρα μπάσο – Δημήτρης Ασλανίδης

Πιάνο – Ανθή Γουρουντή

 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Λευτέρης Παπακώστας

Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Παρισσινού

Φωνητική προετοιμασία: Κλεοπάτρα Παπαχειμώνα

Σκηνική αντιμετώπιση-Επιμέλεια κοστουμιών: Σπύρος Γκέκας

Εικαστική επιμέλεια-Γραφιστικά: Σταύρος Παπαγιάννης -Stage Design Office

Φροντιστήριο: Φραγκίσκος Δακτυλίδης

Φωτογραφίες: Γιάννη Πρίφτης

 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:

Σάββατο 10 Ιουνίου, «Ρεβαΐζι» Θερμοπυλών 28, Πειραιάς

Κυριακή 11 Ιουνίου, «Ρεβαΐζι» Θερμοπυλών 28, Πειραιάς

Δευτέρα 12 Ιουνίου, «Μπαρμπαδήμος» Αγ. Γεωργίου 76, Κορυδαλλός

Πέμπτη 15 Ιουνίου, «Ρούκουνας» Ελ. Βενιζέλου 166, Κερατσίνι

Παρασκευή 16 Ιουνίου, «Ρούκουνας» Ελ. Βενιζέλου 166, Κερατσίνι

Δευτέρα 19 Ιουνίου, «Μπαρμπαδήμος» Αγ. Γεωργίου 76, Κορυδαλλός

 

Για την παρακολούθηση της παράστασης απαιτείται κράτηση θέσεων.

Εισιτήρια και κρατήσεις στα τηλέφωνα:

Ρεβαίζι: 210 40 80 017

Μπαρμπαδήμος: 210 49 52 000

Ρούκουνας: 210 46 33 264

 

Υπεύθυνος Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων: Αντώνης Κοκολάκης

Εmail: [email protected] και [email protected]

 

Μια άρια για τον Έρωτα…

“Αν η Βίβλος είναι το Ευαγγέλιο του Θεού, ο «Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας»  θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το Ευαγγέλιο του Ανθρώπου.”

Στο πλαίσιο του Pocket Festival στον Πολυχώρο των Εκδόσεων Γαβριηλίδης, τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016 στις 8:30μμ, η Χρύσα Καψούλη παρουσιάζει τον Ευαγγελισμό της Κασσάνδρας του Δημήτρη Δημητριάδη, μια spoken-word performance πάνω σε ένα μονόπρακτο βαθιά ανθρώπινο που ανατρέπει το μύθο της Κασσάνδρας, ταξιδεύοντας το πρόσωπό της στο σήμερα. Μαζί της στη σκηνή η Nalyssa Green, που παίζει μουσική ζωντανά αυτοσχεδιάζοντας σε πλήρη αλληλεπίδραση με το κείμενο.

Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην 3η Συνάντηση Νέων Δημιουργών που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της XIV ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ στο Υπαίθριο Θέατρο (2η Σκηνή) στους Δελφούς (10/7/2009) και στη συνέχεια στα 44α Δημήτρια Θεσσαλονίκης (16-18/10/2009), στη Βιβλιοθήκη Μίνου Βολανάκη (28/3 -12/4/2014), και στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων (7/2 – 5/4/2015).

Συντελεστές:

Κείμενο: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία-Ερμηνεία: Χρύσα Καψούλη
Μουσικός Αυτοσχεδιασμός επί σκηνής: Nalyssa Green
Κοστούμι-Visual Design: Αντώνης Βολανάκης
Βίντεο: Μύρνα Τσάπα
Θεατρολόγος-Βοηθός Σκηνοθέτη: Ζωή Μαντά
Διεύθυνση παραγωγής: Γιάννης Γκουντάρας
Παραγωγή: DameBlanche

 

INFO:

Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας του Δημήτρη Δημητριάδη

Πολυχώρος των Εκδόσεων Γαβριηλίδης, Αγίας Ειρήνης 17

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016 στις 8:30μμ

Γενική Είσοδος στο Φεστιβάλ: 5 ευρώ

 

Φωτογραφίες από την παράσταση της “Κασσάνδρας” στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Αλεξάκης

 

ΕΝΑΡΞΗ Β’ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ & ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 2016

1-18 Σεπτεμβρίου 2016

Ανακοινώνεται η έναρξη δεύτερου τμήματος προετοιμασίας υποψηφίων στις εξετάσεις του Εθνικού Θεάτρου, Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και του Υπουργείου Πολιτισμού για το έτος 2016-2017. Τα σεμινάρια του Β’ τμήματος ξεκινούν την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου.

Για 8η χρονιά φέτος, μετά την επιτυχία των συμμετεχόντων τα προηγούμενα χρόνια (με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας εισαγωγής στις σχολές) η Χρύσα Καψούλη, η Τζωρτζίνα Κακουδάκη, η Ζωή Μαντά, ο Λευτέρης Παπακώστας και η Μαριτίνα Πάσσαρη, διοργανώνουν το εντατικό σεμινάριο προετοιμασίας για την εισαγωγή στο Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, και τις εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού για τις δραματικές σχολές.

Στο σεμινάριο εφαρμόζονται οι απαραίτητες υποκριτικές, τεχνικές και θεωρητικές γνώσεις που χρειάζεται ο κάθε ενδιαφερόμενος προκειμένου να προετοιμαστεί ολοκληρωμένα για τις απαιτήσεις των ανάλογων ιδρυμάτων. Οι καθηγητές μαζί με τους υποψήφιους θα επιλέξουν τα κατάλληλα κομμάτια υποκριτικής, κείμενα, ποιήματα, τραγούδια και θέματα αυτοσχεδιασμών σε πραγματικές συνθήκες σκηνής.

Διδάσκουν:

  • Χρύσα Καψούλη (Υποκριτική – Αρχιτεκτονική Σώματος & Λόγου)
  • Τζωρτζίνα Κακουδάκη (Ανάλυση ρόλου, Ανάλυση κειμένου και Ιστορία Θεάτρου και Λογοτεχνίας)
  • Ζωή Μαντά (Αυτοσχεδιασμός)
  • Λευτέρης Παπακώστας (Κίνηση & Λόγος)
  • Μαριτίνα Πάσσαρη (Υποκριτική)

 

INFO

Ημερομηνία: 2 – 30 Σεπτεμβρίου 2016

Κάθε Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή από τις 10:30-15:30

Χώρος: Acting Anatomy Studio, Κοδράτου 21, 4ος όροφος, πλατεία Καραϊσκάκη, μετρό στάση Μεταξουργείο.

Πληροφορίες: τηλ. 210 2232213 και 6977 426273 (από 10 π.μ.- 4 μ.μ.)

στο email [email protected]

και επίσης στο twitter @dameblanchegr

Δίδακτρα: 350 ευρώ

Σύνολο ωρών: 65 ώρες

Οι θέσεις είναι περιορισμένες.

Εγγραφή – καταχώρηση θέσης μέχρι 1 Σεπτεμβρίου (50 ευρώ).

Διοργάνωση: DameBlanche – εταιρεία Θεάτρου, Χορού και άλλων Τεχνών

ΕΝΤΑΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 2016

Από 26 Αυγούστου έως 18 Σεπτεμβρίου 2016

Για 8η χρονιά φέτος, μετά την επιτυχία των συμμετεχόντων τα προηγούμενα χρόνια (με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας εισαγωγής στις σχολές) η Χρύσα Καψούλη, η Τζωρτζίνα Κακουδάκη, η Ζωή Μαντά και ο Λευτέρης Παπακώστας διοργανώνουν το εντατικό σεμινάριο προετοιμασίας για την εισαγωγή στο Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, και τις εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού για τις δραματικές σχολές, που θα πραγματοποιηθεί από τις 22 Αυγούστου έως τις 18 Σεπτεμβρίου 2016.

Στο σεμινάριο εφαρμόζονται οι απαραίτητες υποκριτικές, τεχνικές και θεωρητικές γνώσεις που χρειάζεται ο κάθε ενδιαφερόμενος προκειμένου να προετοιμαστεί ολοκληρωμένα για τις απαιτήσεις των ανάλογων ιδρυμάτων. Οι καθηγητές μαζί με τους υποψήφιους θα επιλέξουν τα κατάλληλα κομμάτια υποκριτικής, κείμενα, ποιήματα, τραγούδια και θέματα αυτοσχεδιασμών σε πραγματικές συνθήκες σκηνής.

 

ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΙ:

– ΧΡΥΣΑ ΚΑΨΟΥΛΗ (ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ – ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΩΜΑΤΟΣ & ΛΟΓΟΥ)

– ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΚΑΚΟΥΔΑΚΗ (ANΑΛΥΣΗ ΡΟΛΟΥ, ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ)

– ΖΩΗ ΜΑΝΤΑ (ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ)

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ (ΚΙΝΗΣΗ & ΛΟΓΟΣ)

 

Info:

Ημερομηνία: 26 Αυγούστου έως 18 Σεπτεμβρίου 2016

Κάθε Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή από τις 10:30-15:30

Χώρος: Acting Anatomy Studio, Κοδράτου 21, 4ος όροφος, πλατεία Καραϊσκάκη, μετρό στάση Μεταξουργείο.

 

Πληροφορίες: τηλ. 210 2232213 και 6977 426273 (από 10 π.μ.- 4 μ.μ.)

στο director@dameblanche.gr

και επίσης στο twitter @dameblanchegr

 

Δίδακτρα: 350 ευρώ

Σύνολο ωρών: 75 ώρες

Οι θέσεις είναι περιορισμένες

Εγγραφή – καταχώρηση θέσης μέχρι Παρασκευή 12 Αυγούστου (50 ευρώ).

Διοργάνωση: Εταιρεία Θεάτρου και Χορού και Άλλων Τεχνών DameBlanche

 

Χρύσα Καψούλη

Σκηνοθέτης, ηθοποιός

Chryssa-KapsouliΕίναι απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης, της Δραματικής Σχολής του Πέλου Κατσέλη και της Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε σπουδές θεάτρου, φωνής και κίνησης στην Freie Universitát του Βερολίνου. Εργάζεται ως ηθοποιός από το 1982. Μετά από πρόσκληση του Μ. Βολανάκη (1987) ξεκινάει συνεργασία με το ΚΘΒΕ. Συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως Μιχαήλ Μαρμαρινό, Ανδρέα Βουτσινά, Γιάννη Ρήγα, Βασίλη Παπαβασιλείου, Εύρη Γαβριηλίδη, Νίκο Χουρμουζιάδη, Σωτήρη Χατζάκη κ.α. Έπαιξε ρόλους όπως Λούλου (Βέντεκιντ), Οφηλία-Ηλέκτρα (Χαίνερ Μύλλερ), Ίριδα (Αριστοφάνη), Ανίνα (Γκολντόνι), Ορλάντο (Σαίξπηρ), Ξενοδόχα (Κούντερα), Κόμισσα Ελένα (Φον Κλάιστ) καθώς και χορογράφος στις Τρωάδες του Ανδρέα Βουτσινά. Το 1998 δημιουργεί την εταιρεία θεάτρου – χορού DameBlanche. Σκηνοθετεί και παίζει: Υλικό Μήδεια (Χάινερ Μύλλερ), η Γυναίκα της Ζάκυθος (Διονύσιου Σολωμού), Λόλα Βάλλερυ Στάιν (Μαργκερίτ Ντυράς), Ονείρου Οδύσσεια (Άκη Δήμου, Έλενας Πέγκα, κ.ά.), Οι Γάτες έχουν Επτά Ζωές (Τζένυ Έρπενμπεκ), Οδυσσέας – Ιθάκη – Όμηρος (Δημήτρη Δημητριάδη), Ιουδίθ (Χάουαρντ Μπάρκερ) και Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας (Δ. Δημητριάδη) με το οποίο συμμετείχε στην ΧIV Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος Δελφών, (Ιούλιος 2009) και στα 44α Δημήτρια (Θεσσαλονίκη 2009). Τον Νοέμβριο του 2010 παρουσίασε την Ιουδίθ στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο πλαίσιο του τριπτύχου Παράσταση-Συζήτηση-Έκθεση: Συνομιλώντας με τον Barker. Την περίοδο 2011- 2012 παρουσιάζει την παράσταση Lulu Α’ και Β’ Σχεδίασμα (Φρανκ Βεντεκιντ) στο Booze Cooperativa και Στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Τη θεατρική περίοδο 2012-2013 παρουσίασε τον Επισκέπτη (Τ. Ουίλλιαμς), την Αφροδίτη στον Άδη (Θέατρο στο Λουτρό των Αέρηδων) και Το Δέντρο της Μαρίας Λαϊνά στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εθνικού Θεάτρου (‘Αναγνώσεις’ της Σίσσυ Παπαθανασίου). Την Θεατρική περίοδο 2013-2014 παρουσίασε Το Δέντρο στο Θέατρο Σημείο, Τον Ευαγγελισμό της Κασσάνδρας – Spoken Word Performance του Δημήτρη Δημητριάδη στην Βιβλιοθήκη Μίνου Βολανάκη, το έργο της Νίνας Ράπη Αγάπη ρε στα πλαίσια του Queer Festival του θεάτρου Εμπρός, τους Μικρούς Μάρτυρες (αποτέλεσμα 3μηνου θεατρικού σεμιναρίου) στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, Μια χειρονομία και το φίλημά της της Άννας Καραμπά στην πλατφόρμα αναγνώσεων σύγχρονων έργων στο Βυρσοδεψείο. Το φθινόπωρο του 2104 και 2015 παρουσίασε τις Άγριες Νότες στο Φεστιβάλ Σύγχρονου Ελληνικού Έργου στο Αγγέλων Βήμα, Τον Ευαγγελισμό της Κασσάνδρας – Γ’ Σχεδίασμα (Φεβρουάριος 2015) στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, και το Κ – Μια αλληγορία για τον Κ.όσμο του Τσιμάρα Τζανάτου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (12 Ιουνίου 2015).

Η εταιρεία DameBlanche επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού από το 2006. Συνεργάστηκε με τους: Μ. Lohman (Βιέννη), Tilo Crigar (Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα 97), Αττίλα Ρέτλυ, Δημήτρη Καμαρωτό και Μιχάλη Δέλτα. Εκτός Dameblanche, έχει πρωταγωνιστήσει σε παραγωγές όπως Δεύτερη Λύση (σκην. Αλεξάνδρας Παπαγεωργίου, Θέατρο του Νέου Κόσμου), είχε τον ομώνυμο ρόλο στη Γυναίκα του Γκόρκι σε κείμενο και σκηνοθεσία της Έλενας Πέγκα (Κινητήρας Studio, 2011), ερμηνεύει το μονόλογο Pferdetanz (Χορός Αλόγων) του Μάνου Λαμπράκη σε σκηνοθεσία Σίσσυς Παπαθανασίου (Θέατρο Τέχνης – 2015, Φεστιβάλ Βόλου και Φεστιβάλ Δελφών – 2016). Δίδαξε υποκριτική (1987-1994) στην Ανώτερη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ, στο μεταπτυχιακό του Αγγλικού Τμήματος του ΑΠΘ, στο Δημοτικό Θέατρο Καβάλας καθώς και σε σεμινάρια που διοργανώνει η DameBlanche σε συνεργασία με το Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe Θεσσαλονίκης, την Ανώτερη Σχολή Χορού Αμαλίας Στρινοπούλου και το Study Space (Θεσσαλονίκη). Συνεργάζεται με το θέατρο Χώρα και το Κέντρο Ψυχοθεραπείας μέσω Δράματος και διδάσκει στο Θέατρο των Αλλαγών.

 

Τζωρτζίνα Κακουδάκη

Δραματουργός, σκηνοθέτης, θεατρολόγος, θεατροπαιδαγωγός

Georgina KakoudakiΩς δραματουργός έχει συνεργαστεί με πλήθος ομάδων σε πάνω από 30 παραγωγές με έμφαση στη δραματουργία του χορού και την δραματουργία- διασκευή κλασικών θεατρικών κειμένων για τη σκηνή. Ως σκηνοθέτης έχει δώσει έμφαση σε παραστάσεις που αφορούν κυρίως το νεανικό κοινό. Τα τελευταία χρόνια έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις Vivid film/μετά τον αφρό (2009-10 Υοuth Theatre Festival και περιοδεία), Τζακ Θορν Ρισπέκτ (2010-11 Θέατρο Χώρα), Αριστοφάνη Όρνιθες, Σαίξπηρ Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας, Γκαίτε Φάουστ, Σοφοκλή Αντιγόνη (2011-  2016 Θέατρο του Νέου Κόσμου). Διδάσκει δραματουργία, ιστορία θεάτρου σε δραματικές σχολές (Ωδείο Αθηνών, Πράξη 7). Έχει συμμετάσχει, σκηνοθετήσει και διοργανώσει διάφορες site specific παραστάσεις με τελευταίες τις παραστάσεις/ περιπάτους Ίχνη/Το αποτύπωμά μου στον Κόσμο (Ωδείο Αθηνών και Ίδρυμα Swartz, Σάμος 2015) και Public Signal: Supplicant or diseased: a old dilemma in contemporary times (Liverpool Institute of Performing Arts και Ωδείο Αθηνών, Αθήνα 2015).  Έχει διοργανώσει θεατρικά φεστιβάλ για νέους δημιουργούς και συγγραφείς (Studio Ιλίσια, Θέατρο Χώρα, Θέατρο Νέου Κόσμου) καθώς και σχολικά φεστιβάλ Θεάτρου (με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση). Έχει διδάξει το μάθημα της Παιδαγωγικής του Θεάτρου στο Τμήμα θεατρικών Σπουδών Πάτρας για 4 χρόνια και Δραματουργία Κουκλοθεάτρου στο Πανεπιστήμιο Βόλου και στο Διδασκαλείο Νηπιαγωγών Αθήνας. Διδάσκει σε εργαστήρια ενηλίκων σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το θέατρο την Εκπαίδευση, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της κακοποίησης των γυναικών, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για του πρόσφυγες, το Σύλλογο καρκινοπαθών γυναικών «΄Αλμα Ζωής» κ.ά. Συγγραφέας δύο εκπαιδευτικών βιβλίων για το θέατρο ως εκπαιδευτικό εργαλείο («Θέατρο- Θεατρική Αγωγή», εκδ. Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων- ΥΠΠΕΠΘ, 2007 «Διαδρομές Βιωματικής Μάθησης, Η Διδασκαλία της ιστορίας μέσα από το Θέατρο», εκδ. Κέδρος 2011). Ως θεατρολόγος έχει εργαστεί για 7 χρόνια (1998-2004) ως Υπεύθυνη της Βιβλιοθήκης και του Αρχείου του Εθνικού Θέατρου. Ως ερευνήτρια του αρχείου έχει εκδόσει την πλήρη (ως το 2004) παραστασιογραφία του Εθνικού και Βασιλικού Θεάτρου στο βιβλίο «100 χρόνια Εθνικό Θέατρο»,εκδ. Ιδρύματος Λάτση.

                              

Ζωή Μαντά

Θεατρολόγος, σκηνοθέτης

Zoe MantaΑπόφοιτος της Θεατρολογίας του Παν/μίου Αθηνών.

Έκανε το μεταπτυχιακό της πάνω στο θέατρο στο Trinity College of Dublin (M.Phil In Theatre and Performance).

Εργάζεται ως σκηνοθέτης, βοηθός σκηνοθέτη και θεατρολόγος.

Έχει συνεργαστεί με τον Νίκο Καμτσή (Ζωρζ Νταντέν του Μολιέρου), την Έλενα Πέγκα (Η Γυναίκα του Γκόρκι και Ο Νάρκισσος στο Φεστιβάλ Αθηνών). Τα τελευταία  χρόνια συνεργάζεται σταθερά με την DameBlanche της Χρύσας Καψούλη (Μαζί Ποτέ του Τσιμάρα Τζανάτου, Ιουδίθ του Χάουαρντ Μπάρκερ, Lulu του Φρανκ Βέντεκιντ, Ο Επισκέπτης του Τένεσι Ουίλιαμς, Η Αφροδίτη στον Άδη, Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας του Δημήτρη Δημητριάδη, Το Δέντρο της Μαρίας Λαϊνά στις Αναγνώσεις του Εθνικού Θεάτρου και στο Θέατρο Σημείο, Αγάπη ρε (Θέατρο Εμπρός) και Άγριες Νότες της Νίνας Ράπη (Αγγέλων Βήμα) σε σκηνοθεσία Χρύσας Καψούλη, «Κ», του Τσιμάρα Τζανάτου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Θεάτρου BlackDots, όπου έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις L’ enquête του Ζ. Κοκτώ, Les Aveugles του Μ. Μάτερλινγκ, Invitation to a party-not another fairytale της Μ. Σούμπερτ.

Έχει συνεργαστεί και σκηνοθετήσει την ομάδα του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (La Mama, Α. Ρουσέν και Οι ασπριτζήδες δεν έχουν αναμνήσεις, Ντ. Φο). Το καλοκάιρι του 2016 σκηνοθετεί το έργο “Μια πεταλούδα είσαι, μια ανάσα, ένα φτερούγισμα λίγες λαμπερές στιγμές…” της Νίνας Ράπη, στο θέατρο ΜΠΙΠ. Μεταφράζει θεατρικά έργα.

 

Λευτέρης Παπακώστας

Ηθοποιός, σκηνοθέτης

Lefteris PapakostasΞεκίνησε από την ηλικία των 5 ως αθλητής ενόργανης γυμναστικής και ενώ τα φοιτητικά του χρόνια τον βρίσκουν στην Πάτρα στο ΤΕΙ Λογιστικής, ξεκινά και παρακολουθεί μαθήματα στο Θεατρικό Εργαστήρι «Λιθογραφείο» (2006-2008). Μετά την αποφοίτησή του από το ΤΕΙ, συνεχίζει τις σπουδές θεάτρου στην Αθήνα και αποφοιτά το 2012 από τη Δραματική Σχολή «Δήλος» της Δήμητρας Χατούπη. Έπαιξε στο Τερεζίν (σκην. Δήμητρας Χατούπη), Άγριες Νότες (της Νίνας Ράπη), «Κ» (του Τσιμάρα Τζανάτου), Ιούλιος Καίσαρας (Σαίξπηρ), Συνέντευξη με έναν Βρυκόλακα, Μαύρο Φως (devised, της Μ.Λ.Παπαδοπούλου), Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας (Όσκαρ Ουάιλντ), Νύφες (διασκευή της ταινίας του Π. Βούλγαρη, της Δ. Χατούπη), Όπερα της Πεντάρας (Μπ. Μπρεχτ), Ο Πατέρας (Στρίντμπεργκ), Πάπισσα Ιωάννα (Ε. Ροΐδης), ενώ έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως Δήμητρα Χατούπη, Χρύσα Καψούλη, Μαρία Λουίζα Παπαδοπούλου, Γιώργος Αδαμαντιάδης, Θωδ Εσπίριτου, Φάνης Δίπλας, Δημήτρης Ήμελλος, Σωτήρης Χατζάκης.  Ταυτόχρονα σκηνοθετεί: Bonnie & Clyde (θέατρο Βαφείο), Σκυλόψαρο (θέατρο Φούρνος), Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας (CAMP, συσκηνοθεσία με την ομάδα Ιπτάμενοι Άνθρωποι), ενώ συμμετείχε ως βοηθός σκηνοθέτη στο Κουτί (διασκευή μονόπρακτου του Στήβεν Μπην), ένα θεατρικό εγχείρημα του «Τεχνοδρομώ» με την θεατρική ομάδα των οροθετικών κρατουμένων του νοσοκομείου «Άγιος Παύλος» των φυλακών Κορυδαλλού, σε σκηνοθεσία και διασκευή κειμένου Δέσποινας Χατζηπαυλίδου. Συμμετέχει ως ηθοποιός στο έργο του Ζαν Ζενέ Τα παραβάν που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σκηνοθεσία Δαμιανού Κωνσταντινίδη, στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2016.

 

Δελφοί | Delphi

ΝΕΚΥΙΑ: Σεμινάριο θεάτρου στους Δελφούς από τη Χρύσα Καψούλη και Σίσσυ Παπαθανασίου

ΝΕΚΥΙΑ

Σεμινάριο θεάτρου από τη Χρύσα Καψούλη, αρχιτεκτονική σώματος και λόγου, και τη Σίσσυ Παπαθανασίου, σκηνική αφήγηση: κειμενικές και παραστασιακές τεχνικές και φόρμες

Με βάση το κείμενο της Νέκυιας του Ομήρου και τα υλικά του Physical/Devised, οι συμμετέχοντες θα βιώσουν σφαιρικά όλη τη διαδικασία της δημιουργίας μιας παράστασης που στο τέλος του σεμιναρίου θα παρουσιαστεί στον προαύλιο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Δελφών.

Το σεμινάριο θα περιλαμβάνει ασκήσεις πάνω σε κείμενα αναφοράς (και υλικό που θα προκύψει στη διαδικασία), και ομαδικές physical ασκήσεις (φωνής και σώματος) που στόχο έχουν την επινόηση προσωπικής υποκριτικής ταυτότητας και την κατάκτηση διακριτού καλλιτεχνικού ιδιώματος.

Το σεμινάριο απευθύνεται σε  επαγγελματίες, – ηθοποιούς, δραματουργούς, θεατρολόγους, σκηνοθέτες- σπουδαστές και εραστές της θεατρικής τέχνης.

Διάρκεια: 16 – 24 Ιουλίου 2016

Κόστος σεμιναρίου: 80 ευρώ

Κόστος σεμιναρίου μαζί με διαμονή και σίτιση: 260 ευρώ

Για πληροφορίες σχετικά με το σεμινάριο επικοινωνήστε στο 2107293694 και 6944227740 (Βασίλης Μπούτος), ή στο 6977426273 (Χρύσα Καψούλη) ή μέσω της φόρμας επικοινωνίας.

Για εγγραφή επισκεφτείτε τη σελίδα: animartgreece.eu

 

delfi-seminar-chryssa-kapsouli2

Φωτογραφία: Κώστας Παπαντωνίου

 

 

Φωτο: Γιάννης Γιαλούρης

Φωτο: Γιάννης Γιαλούρης

Chryssa Kapsouli / Lefteris Papakostas reading: “A Prayer for my Mother” by Pier Paolo Pasolini

MOUNTAIN live/ Mια σειρά αναγνώσεων του ΗΟPE

Πιερ Πάολο Παζολίνι

Προσευχή για τη μητέρα μου

Είναι δύσκολο να πω με τη φωνή ενός γιου
αυτό που στην καρδιά μου φέρει τόσο λίγη ομοιότητα.
Είσαι η μόνη στον κόσμο που ξέρει
ό,τι η καρδιά μου πάντα κρατούσε,
πριν από κάθε άλλη αγάπη.

Για το σκοπό αυτό, πρέπει να σου πω
αυτό που είναι τρομερό να γνωρίζεις:
Μέσα από τη χάρη σου γεννήθηκε η αγωνία μου.
Είσαι αναντικατάστατη.
Και γι ‘αυτό η ζωή που μου έδωσες
είναι καταδικασμένη σε μοναξιά.

Και δεν θέλω να είμαι μόνος.
Έχω μια άπειρη πείνα για αγάπη,
για αγάπη για σώματα χωρίς ψυχή.
Επειδή η ψυχή είναι μέσα σου,
η ψυχή είναι εσύ,
αλλά εσύ είσαι η μητέρα μου
και η αγάπη σου είναι η δουλεία μου.

Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια
σκλάβος σε αυτή την ευγενή,
ανίατη αίσθηση μιας τεράστιας δέσμευσης.
Ήταν ο μόνος τρόπος για να αισθάνομαι τη ζωή,
το μόνο χρώμα, η μόνη μορφή:
τώρα όλα τελείωσαν.

Επιβιώνουμε , μέσα στη σύγχυση
μιας ζωής αναγεννημένης πέρα από τη λογική.
Σε ικετεύω,
ω, σε παρακαλώ:
δεν επιθυμώ το θάνατο!
Είμαι εδώ, μόνος, μαζί σου,
σε ένα μελλοντικό Απρίλιο…

Μετάφραση: HOPE

Πηγή:www.lifo.gr

BLIND ADAM | HOLY GLORY

“We come from a dark abyss, we end in a dark abyss, and we call the luminous interval life. As soon as we are born the return begins.”

Nikos Kazantzakis, The Saviors of God, Salvatores Dei, 1923

Cosmos is paradoxically divided in two parts. The known and the unknown. Everyting that we have perceived, that we are perceiving, seeing, touching, listening, tasting or smelling but also everything we have learned, or been told, everything that we think, believe in, everything that we remember and everything we dream of, everything that we want and everything that we wish for belong to the known. At the really unknown belongs only one question: why do all these exist? A very old question around which different systems have evolved, that have in turn organized societies, developed civilizations and tools for understanding, expanding at the same time the limits of the known without though approaching even slightly the very well fortified, unknown Why. This bright space on the forefront of ascetic is defined between two abysses that are neither hell, nor paradise or purgatory. An illuminated spot in the dark, that exactly because it is illuminated, it is impossible to see beyond it and at the same time to hide in it.

Directed by Chryssa Kapsouli | HOPE | COM.ODD.OR

Directed by Chryssa Kapsouli | HOPE | COM.ODD.OR

Blind Adam’s work is standing in this limit between the visible and the invisible, in the line that separates the light from the darkness without graduations or shadows. There, image and object, weight and volume, shape and sensation begin to negotiate their limits in a study on the case of the unknown; because it was expressed through the creation and the development, the acceptance and the salutation, the symbolism and the illustration of the idea of holiness. The wings of the guardian angel, the cross of martyrdom, the place of worship with the familiar shape of Kaaba in Mecca, the high throne of a God that sees everything, are one part of this study. The other part consists of works that address directly the human existence, its worries and anxieties, the fear of the unknown, the fear of the return to the abyss of Kazantzakis’ «Ascetic»: the holy carpet of praying, the swirling and the ecstasy of Holy Glory and of course death with the unspecified shape that seems to suck in everything that surrounds it in a deep palpable darkness. The knots and the loops that are the main medium of this body of work are also the measures of scale and time, of the scale of the installation and the time of its creation. They are also the medium through which the solid and fluid are expressed, the absolute materiality and marginal ethereality of the sculptural practice of Blind Adam.

– Alexios Papazaharias

The video installation doubleVision was directed by Chryssa Kapsouli | HOPE | COM.ODD.OR
Sound Installation by HOPE
Performer: Lefteris Papakostas

THE BREEDER
45 Iasonos st, GR 10436, Athens, Greece
T/F: +30 210 3317527
www.thebreedersystem.com

Doc Holy Glory

 

doubleVision : video εγκατάσταση
( οπτικοακουστική καταγραφή μιας performance όπου ο καλλιτέχνης συνομιλεί με το έργο του )
Υπογράφουν οι
Χρύσα Καψούλη | HOPE | COM.ODD. OR

————–

doubleVision : video installation

( “doubleVision” is the documentation of The artist turning his art inside out )

signed by
Chryssa Kapsouli | HOPE | COM.ODD. OR

————–

©2016 The Breeder | 45 Iasonos st, 10436, Athens, Greece
www.thebreedersystem.com

Χρύσα Καψούλη: «Έμπνευση μου, η ενήλικη ζωή μου»

Η Χρύσα Καψούλη σκηνοθετεί τις «Άγριες Νότες»,  ένα σκληρό ριάλιτι, την ίδια την πραγματικότητα, την ελληνική κοινωνία. Και αναζητά την αλήθεια μέσα από τη σιωπή.

Κάπου ανάμεσα στα στενά της πλατείας Ομονοίας, στη Σατωβριάνδου 36, θα βρεις ένα παλιό αρχοντικό, το Αγγέλων Βήμα, τον τόπο συνάντησης της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, εκεί όπου βρέθηκα πριν λίγες ημέρες για να διαλέξω (κι εγώ) το ρόλο μου σε ένα κοινωνικοπολιτικό, ουμανιστικό έργο: απλός, παθητικός θεατής ή με υψωμένο ανάστημα στην εξουσία;

Οι «Άγριες Νότες» της Νίνας Ράπη παρουσιάζονται για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα και σκηνοθετούνται από τη Χρύσα Καψούλη μέσα σε ένα χώρο υποταγής, όπου ο άνθρωπος και το σώμα του, γίνονται θύματα της εξουσίας, πρωταγωνιστές ενός σκληρού ριάλιτι, όπου όλοι και όλα παρακολουθούνται και τα ερωτηματικά διαδέχονται το ένα το άλλο…

Οι Άγριες Νότες είναι ένα έργο διαφορετικό από όλα τα άλλα. Θα το χαρακτηρίζατε πολιτική δραματουργία;

Οι Άγριες Νότες είναι ένα κοινωνικοπολιτικό έργο. Ο μύθος του έργου ξεκινά με μια δολοφονία του υπουργού οικονομικών. Η δολοφονία μπορεί να είναι πολιτική, ίσως όμως είναι και ερωτικής φύσεως. Η εξουσία θεωρεί υπεύθυνους και συλλαμβάνει ως υπαίτιους δύο καλλιτέχνες, έναν μαρμαρά-γλύπτη και μία ροκ συνθέτρια-τραγουδίστρια. Οι συνήθεις ύποπτοι. Από κει ξεκινάει η παράσταση. Από το σημείο μηδέν. Οι δυνάμεις καταστολής χρησιμοποιούν όλους τους τρόπους για να εκμαιεύσουν τις απολογίες τους. Σίγουρα είναι ένα κείμενο που μας αναστατώνει και που μας δημιουργεί ερωτηματικά.

Αγγίζει την επικαιρότητα και τη χώρα μας κι αν ναι, με ποιον τρόπο;

Αν το έργο έχει ένα χαρακτήρα ουμανιστικό, υπαρξιακό, φιλοσοφικό, είναι πάντα επίκαιρο. Είναι ερωτήματα που δεν έχουν πάψει ποτέ να μας απασχολούν. Σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή που ζούμε τώρα, ο κάθε άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του όσο ποτέ, με τις πράξεις του όσο ποτέ, και θέλω να ελπίζω ότι αναθεωρεί. Θέλω να πιστεύω ότι σε αυτούς τους καιρούς, λοιπόν, το έργο αγγίζει την επικαιρότητα, με την έννοια του προσδιορισμού τι είναι σημαντικό και τι είναι ασήμαντο στη ζωή μας.

Στο δικό μας μυαλό οι νότες ηχούν εύθυμα. Η τέχνη είναι συνδεδεμένη, συνήθως, με τις ευαίσθητες πτυχές μας, εκείνες που μας γαληνεύουν, μας προκαλούν το αίσθημα της χαράς. Γιατί οι δικές σας νότες είναι “άγριες”; Σε τι διαφέρουν από τις άλλες; Μπορούν οι νότες, η μουσική, η τέχνη γενικότερα να βγάλουν στην επιφάνεια τα άγρια ένστικτα του ανθρώπου; 

Ο τίτλος του έργου παίζει με δύο αντίθετα: τις «άγριες νότες» και την «εξέγερση της σιωπής». Μεταφορικά ένας στίχος, ένα τραγούδι, μια συναυλία, μπορεί να ενώσει ανθρώπους. Και γυρίζω στην πρόσφατη ιστορία μας, τα χρόνια της χούντας, πώς ένας στίχος του Ρίτσου, του Γκάτσου, ένα τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη μπορούσε να ξεσηκώσει το πλήθος. Και για να μη μιλάω για τα ιστορικά γεγονότα της Ελλάδας, θα σας πω αυτό που έλεγα στους ηθοποιούς μου όταν σκηνοθετούσα το έργο, την ιστορία αυτών των κοριτσιών από τη Ρωσία, της Τολοκονίκοβα και της Αλιόχινα των Pussy Riot, που φυλακίστηκαν από το καθεστώς, κυνηγήθηκαν και αν δε μεσολαβούσε η διεθνής αμνηστία πιθανόν να ήταν ακόμα στη φυλακή με πολλές βαριές κατηγορίες. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στο έργο μας. Ένα τέτοιο πρόσωπο είναι η Δανάη Χ, η καλλιτέχνις που έχει μεγάλη επιρροή στην νεολαία και καταδικάζεται για αυτό. Εδώ δε μιλάμε για τα άγρια ένστικτα, του ανθρώπου. Εδώ μιλάμε για τα άγρια ένστικτα της κυρίαρχης τάξης.

Η παράσταση διαδραματίζεται ανάμεσα σε 2 αντιθέσεις: το φως και το σκοτάδι. Τι συμβολίζει καθένα από αυτά;

Η παράσταση διαδραματίζεται ανάμεσα σε δύο κόσμους, τον κόσμο της «σκηνής» και τον κόσμο της «πλατείας». Στον κόσμο που δρα και στον κόσμο που στέκεται απέναντι παθητικά, αναπαυτικά στον καναπέ του, στην καρέκλα του και απολαμβάνει το δράμα. Αυτούς τους δύο κόσμους ήθελα να ενώσω στην παράσταση. Η σκηνοθεσία χτίζει αυτούς τους δυο κόσμους. Υπάρχει μια στιγμή στο έργο που αυτοί οι δύο κόσμοι γίνονται ένα. Αν δε γίνουμε ένα, δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε ένα βήμα στη ζωή μας. Αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό. Αυτή η στιγμή της παράστασης για μένα είναι και η ουσία του έργου.

 

Θεωρείτε πως η ελληνική κοινωνία είναι βυθισμένη στο σκοτάδι; Είναι ένα θύμα της εξουσίας;

Αυτό που ονομάζουμε ελληνική κοινωνία πάσχει από το σύνδρομο της μετάθεσης. Όλοι πιστεύουν ότι φταίει κάποιος άλλος που τους εμποδίζει, που τους καθιστά θύμα. Είναι πολύ εύκολο να το λες, και πολύ δύσκολο να βγεις μέσα από αυτό. Αυτό είναι το σύμπτωμα της εποχής μας, το σύμπτωμα της κοινωνίας μας. Έχουμε όλο αυτό το παρελθόν με τους αρχαίους προγόνους μας που δεν έχουμε καμία σχέση με αυτούς, αλλά στο σύγχρονο κόσμο, αυτόν της Ευρώπης, του κόσμου όλου, δεν έχουμε βρει ακόμα το βηματισμό μας. Ο κόσμος προσπαθεί να βρει έναν ήρωα που θα κάνει τα πάντα για αυτόν. Με αυτή την έννοια λοιπόν είμαστε θύματα του εαυτού μας και θύματα της εξουσίας.

4 ρόλοι, 4 θύματα, 4 άνθρωποι στο ίδιο πείραμα. Πρόκειται για τυχαία επιλογή ή συμβολική;

Τέσσερις χαρακτήρες που φτιάχνουν έναν κόσμο και ένα σύστημα παιχνιδιού. Μπορεί να είναι και μια παρτίδα «αγωνίας»- ενός παιχνιδιού «τράπουλας», παγίδας, δόλου. Πώς μπορεί κανείς να αποδεσμευτεί από όλα αυτά. Να καταδυθεί μέσα στον εαυτό του για να εμφανιστεί ως ένας Άλλος.

Σκηνικό χωρίς σκηνικά. Γιατί δίνετε έμφαση στη γλώσσα του σώματος; 

Αυτό που με συγκινεί πάρα πολύ στο θέατρο είναι ότι ένας άνθρωπος κάθεται απέναντι σε έναν άνθρωπο. Το ότι βλέπουμε ανθρώπινα σώματα πάνω στη σκηνή. Για μένα δεν υπάρχει κάτι πιο μαγικό από αυτό. Η σκηνοθεσία μου στηρίζεται στα σώματα των ηθοποιών. Τα σώματα στα άκρα. Ό,τι μπορεί να παραγάγει ένα σώμα, φωνή, κίνηση, λόγο, αισθήματα. Η μηχανή έρχεται μετά. Σε ένα λιτό χώρο, όπως είναι το θέατρο Αγγέλων Βήμα, τα σώματα των ηθοποιών αποκτούν μια κυριαρχική αξία.

 

Τι σημαίνουν για εσάς οι λέξεις : “υποταγή”, “όνειρα”, “φιλία”, “εχθρός”;

Θα μείνω στη «φιλία» που είναι πολύ σημαντική. Ακόμα και στη μάχη, τον φίλο θέλεις να τον σώσεις. Ένα σύστημα ανταγωνιστικό, νεοφιλελεύθερο, δε διευκολύνει την έννοια της φιλίας. Στέκεται αντιμέτωπο. Τον φίλο τον κάνει εχθρό. Εκεί μέσα βρίσκεται και η ουσία και ο προβληματισμός όλης της παράστασης.

Την παράσταση πλαισιώνουν 2 τραγούδια εντελώς διαφορετικά. Ποιο ήταν το κριτήριο της επιλογής τους και τι σχέση έχει το καθένα από αυτά με την εξέλιξη του έργου;

Τα τραγούδια συνδέουν δύο διαφορετικούς κόσμους. Το ένα αντιπροσωπεύει τον κόσμο της φύσης, της ζωής, της παράδοσης. Το άλλο μια ποπ (popular) αντίληψη για τον κόσμο. Ο κόσμος της ουσίας που ίσως τελικά βρει τρόπο για να απελευθερωθεί, να υπερισχύσει το καλύτερο κομμάτι, να επαναστατήσει, και ο κόσμος της διασκέδασης του εφησυχασμού και του αδιέξοδου. Σε αυτούς τους κόσμους και τα μουσικά τοπία έχει στηριχθεί η Nalyssa Green για τη μουσική σύνθεση.

Κι όταν η μουσική σταματήσει κι όταν το σκοτάδι απλωθεί και καλύψει τα πάντα, σιωπή. Αυτή η σιωπή σημαίνει υποταγή και αποδοχή όσων μας επιβάλλονται ή αποκάλυψη; Πόσο δυνατά ηχεί η σιωπή μέσα μας;

Στην εποχή μας, στην πόλη μας, κυριαρχεί ο θόρυβος. Για να σε ακούσουν πρέπει να κάνεις ησυχία.

Πώς ξεκίνησε η αγάπη σας για τη σκηνοθεσία και το θέατρο;

Μια παιδική μου φίλη βλέποντας πέρυσι την παράστασή μου μου είπε ότι πάντα στα παιχνίδια μας υπήρχε το θέατρο, ότι πάντα τους έβαζα να παίξουμε θέατρο. Η πρώτη παράσταση που είχα δει, «Η Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά» στο θέατρο Χαλκίδας. Έκλαψα τόσο πολύ και πήγα σπίτι, έβαλα μαύρο χρώμα στο πρόσωπό μου και μιμήθηκα την Topsy.

Τι αποτελεί για εσάς πηγή έμπνευσης;

Η ανέχεια, η έλλειψη, η απώλεια. Αυτό που δεν έχω, που δεν έχουμε. Η προσπάθεια να αντιληφθώ τον κόσμο. Όταν έχω κάτι απέναντί μου. Η ανάγκη να αρθρώσω λόγο. Και πολλά άλλα που βρίσκονται στην περιοχή του ασυνείδητου.

Ποιο είδος παράστασης ξεχωρίζετε και σας αντιπροσωπεύει περισσότερο; 

Δε μου αρέσουν τα εύκολα πράγματα. Αγαπώ τα σύγχρονα κείμενα. Ψάχνω στις παραστάσεις το «αληθές». Αυτό είναι μια έκπληξη. Μια μετωπική σύγκρουση. Δεν υπάρχει λοιπόν ένα είδος. Υπάρχει η παράσταση, το έργο τέχνης, που το σκέφτομαι συνέχεια, δεν μπορεί να ξεκολλήσει από το μυαλό μου.

 

Πως απολαμβάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;

Είμαι σε αυτή την κατηγορία των ανθρώπων που δεν έχουν ελεύθερο χρόνο. Αν έχω λίγο ελεύθερο χρόνο, κάνω τα πάντα για να μην έχω. Για να μη σας ακούγομαι υπερφίαλη, όταν επιλέγεις στη ζωή σου η δουλειά σου να είναι και αυτό που αγαπάς, χάνεις τα όρια. Αλλά για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής, απολαμβάνω, όταν έχω τη δυνατότητα, τα ταξίδια στον κόσμο με την κόρη μου.

Ποια είναι τα όνειρα σας; 

Να ζήσω σε έναν πιο δίκαιο κόσμο, χωρίς πολέμους.

Οι παιδικές σας αναμνήσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης σας στο θέατρο;

Όχι. Έχω απωλέσει τις παιδικές μου αναμνήσεις. Ποτέ μου δεν υπήρξα ένα ευτυχισμένο παιδί άλλωστε. Λυπάμαι αν σας απογοητεύω. Αυτό που είναι πηγή έμπνευσης για μένα είναι η ενήλικη ζωή μου.

Αν η ζωή σας ήταν μια θεατρική παράσταση, ποια παράσταση θα ήταν και ποιος ο ρόλος σας σε αυτήν;

Θα ήθελα να πρωταγωνιστούσα στο έργο «Ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν» του Bertolt Brecht, να είμαι καλή με τους καλούς και τους αδικημένους, και κακή, αδίστακτη με του κακούς.

 

Ταυτότητα της Παράστασης 

Συντελεστές

Συγγραφέας: Νίνα Ράπη

Σκηνοθεσία: Χρύσα Καψούλη / Dame Blanche

Βοηθός σκηνοθέτη/Θεατρολόγος: Ζωή Μαντά

Μουσική: Nalyssa Green

Βίντεο παράστασης: Μάρκος Χολέβας

Σκηνικός χώρος: Τόλης Τατόλας

Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη

Παίζουν

Μαρμαράς: Λευτέρης Παπακώστας

Φύλακας: Τσιμάρας Τζανάτος

Αντικαταστάτρια: Βάλια Παπαχρήστου

Δανάη Χ: Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη

Στο βίντεο-φιλμ της παράστασης εμφανίζεται φιλικά ο Κώστας Μπάρας

Φωτογραφίες: Μαρία Αλβανού

Hair & Make up Styling: Σπύρος Βάρελης

Αγγέλων Βήμα, Σατωβριάνδου 36, Αθήνα (Ομόνοια) , +302105242211 , http://www.aggelonvima.gr/

Από Τετάρτη 7 Οκτωβρίου έως Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Κάθε Τετάρτη στις 20:00 και Πέμπτη στις 21:00

Διάρκεια: 70΄